In gesprek met Rebecca Tessels

“Als verpleegkundige kwam ik regelmatig in de hospice en werd ik steeds enthousiaster over de
hospice. Ik raakte nauw betrokken bij de gasten. Ook het contact met de vrijwilligers vond ik heel fijn”,
vertelt Rebbeca. Wij kunnen dat bevestigen. Wij wisten altijd wanneer Rebecca in ‘huis’ was: haar
gulle lach verried haar aanwezigheid. Vanuit haar functie werd zij in overleg met Maureen
contactpersoon van Santé

Maar hoeveel uur werkte je bij Santé, want je was altijd bereikbaar voor ons.

"Vierentwintig uur was mijn dienstverband, maar ik werkte er veel meer. Ik voelde me als een spin in
het web: vraagbaak voor collega’s en de hospice. Heerlijk voelde ik me daarbij.”

Helaas hebben we Rebecca een half jaar moeten missen door de revalidatie na een operatie.

Iemand die zo actief is en dan thuis zitten, lijkt ons een lastige zaak.
Rebecca: “Dat was ook zo. Geen telefoontje met een vraag van collega’s. Het werk ging gewoon door. Ook
zonder mij. Ik miste heel erg het werken in de hospice. Dat gaf me ook een onbevredigend gevoel.”

De werkzaamheden voor Maureen namen in de loop van de tijd toe. Er zou iemand voor een klein
aantal betaalde uren bij moeten komen.

Rebecca:“Van Maureen kreeg ik hierover een melding. Die leek mij heel interessant.”

Zo werden wij bij de kerstborrel door onze toenmalige voorzitter Jaap Remme blij verrast met de
benoeming van Rebecca. Een applaus en gejuich was de reactie toen Rebecca binnen kwam.

Veranderende rol

Rebecca: “Als coördinator heb ik een andere rol t.o.v. mijn werk als verpleegkundige bij Santé. Ik geniet van het
samenwerken met Maureen en zeker ook met de vrijwilligers. Van Maureen leer ik heel veel. Zij heeft
zo veel ervaring in het leiden van de hospice en het omgaan met al die vrijwilligers.”

Wij ervaren geen verschil met Rebecca als verpleegkundige bij Santé en de huidige Rebecca als
coördinator bij onze hospice. Haar lach werkt ook nog steeds aanstekelijk!

Rebecca: “Toch zijn er verschillen voor mij: ik mag als coördinator geen verpleegkundige handelingen doen. Dat
vind ik uiteraard jammer, maar wel begrijpelijk. Via persoonlijke gesprekjes kan ik andere
verpleegkundigen en vrijwilligers wel belangrijke handreikingen geven bij de zorg.”

Instrueren van vrijwilligers in goede handen.
Afgelopen jaar hebben we de eerste serie bijscholingen ‘Handen aan het bed’ van Rebecca gekregen.

Rebecca: “Aanvankelijk kwamen er te weinig reacties om te kunnen starten. Toen er voldoende vrijwilligers zich
hiervoor hadden opgegeven, kon de eerste cursus beginnen. Daarna heeft bijna iedereen enthousiast
de cursus gevolgd.”

De reacties waren overduidelijk erg positief. De tweeënhalf uur was om voor we het in de gaten
hadden. Het was zeer leerzaam en was heel gezellig!

Rebecca:“Dit jaar komt iedereen aan bod. De inschrijvingen worden zeer snel gerealiseerd.”

Werken bij Buurtzorg team 1
Rebecca werkt 6 uur per week als coördinator. Een relatief kleine baan die zij combineert met een
functie als verpleegkundige bij het flexbureau in het Sint Antonius ziekenhuis. Ze werkte daar op
verschillende afdelingen en locaties. Daar stopt ze per 1 juni 2024 mee.

Rebecca: “Het werk is zeer afwisselend en de locaties ook. Maar ik mis toch wel het contact met patiënten.

Recent heb ik met succes gesolliciteerd voor de functie van wijkverpleegkundige functie bij Buurtzorg.
Daar begin ik in mei. Om een dubbele pet te voorkomen heb ik met Buurtzorg en Maureen en het
bestuur van Hospice Duurstede afgesproken dat ik geen gasten die patiënt zijn bij Buurtzorg zal
verplegen. De huisartsen worden uiteraard hierover ingelicht.”

Hartelijk dank voor dit openhartige gesprek. We zijn heel blij met je gesproken te hebben!

Loes en Jos