Vandaar zijn we blij, dat we nu in de gelegenheid zijn om de huidige voorzitter Jaap Remme te kunnen interviewen. We zijn benieuwd naar hoe en wanneer Jaap voorzitter is geworden. We starten ons interview met de volgende vraag:
Had jouw werk raakvlakken met je interesse voor een hospice?
“Mijn hele werkzame leven van 1975 tot 2011 ben ik advocaat geweest. Ik was werkzaam op een Utrechts kantoor. Mijn specialiteit had te maken met gezondheidsrecht. De wetgeving hieromtrent was en is mij erg bekend. Vele malen heb ik te maken gehad met het medisch tuchtcollege. Ik heb veel zorginstellingen begeleid met de problemen, waar ze mee te maken hadden: bijvoorbeeld familieleden, die een klacht hebben ingediend bij een zorginstelling.”
Je bent in 2011 gestopt. Had je niet liever nog langer dit werk willen doen?
“Na zoveel jaren op hetzelfde kantoor in Utrecht met veelal dezelfde collega’s te werken, leek het me goed te gaan stoppen. Toen ik mijn lidmaatschap van mijn advocatenkantoor beëindigde, had ik eigenlijk direct spijt. Voor mijn gevoel ben ik te vroeg gestopt. Ik miste – zeker in het begin – dit boeiende werk.”
Al sinds 2011 heb je je ruimhartig gestort in het vrijwilligerswerk. “Ik wilde graag iets terug doen voor de gemeenschap en met name in de zorg. Voor de hospice hebben ze me snel weten te vinden.
Er werd in 2010 door een groep mensen te weten onderzoek gedaan naar de mogelijkheid om in Wijk bij Duurstede een hospice te starten. Dat waren Wil Schramowski, Wil van Dam, Annelies Huffmeijer, Jan Oechies en Conny van Tol. In 2011 werd de stichting Hospice Duurstede opgericht, waar Ben Dik als secretaris, Cor van Echtelt als penningmeester en ik als voorzitter het dagelijks bestuur vormden.”
We ontdekten, dat je in die tijd ook met de start van de Voedselbank druk in de weer was. Het diepe gat van pensionado was aardig opgevuld, zo denken we.
“Voor de Voedselbank ben ik ook gevraagd als voorzitter. Daar ben ik ook druk bezig geweest met de opzet ervan. Ik heb twee termijnen als voorzitter van het bestuur volgemaakt. Dat was inderdaad een drukke, maar wel erg interessante tijd.
Om het starten van een hospice hier ter plaatse te kunnen realiseren moest er nog veel water door de Rijn stromen. Veelal met enige tegenstroom: de toenmalige Wijkse artsen stonden niet te trappelen (en kijk nu eens!) en de reeds bestaande hospices in de regio zagen er ook niet het voordeel van in. Ze waren bang voor concurrentie, wat achteraf zeker niet het geval is geweest.
De VPTZ (koepelorganisatie voor organisaties in de palliatieve terminale zorg door vrijwilligers) in Bunnik was ook bepaald niet enthousiast.
We stonden voor veel praktische vragen: waar kunnen we een plek in Wijk vinden, op hoeveel gasten per jaar moeten we rekenen: tien? Hoeveel vrijwilligers hebben we nodig? Coördinatoren moesten het ook zonder vergoeding of salaris doen. Geld hiervoor was er toen nog niet. Hoe gaan we fondsen en sponsoren vinden voor de nodige financiële middelen. Kortom: we moesten wel wat vragen zien op te lossen.”
Naar ons idee waren er toen meer vragen dan antwoorden. Jullie hebben het toch voor elkaar weten te krijgen.
“We hebben vele instanties bezocht. Dankzij vele gesprekken met Jan Burger (de helaas te vroeg overleden wethouder die veel voor ons heeft gedaan) konden we gebruik gaan maken van twee appartementen bestemd voor ouderenzorg, vlakbij bij het E&E Gasthuis. In 2012 hebben we een oproep gedaan voor vrijwilligers. Daar werd zeer goed op gereageerd. Er ontstond ze een behoorlijke groep vrijwilligers.
We hebben in eerste instantie met vier en uiteindelijk met twee coördinatoren, Maureen Brouwer en Marijke Leeflang, de start kunnen maken. Na de opleiding van de vrijwilligers konden we op 1 maart 2013 echt van start gaan.”
Jullie vormen een vrijwilligersbestuur, dat afstand tot de werkvloer houdt. Eigenlijk komen we jullie slechts een enkele maal per jaar tegen bijvoorbeeld bij de eindejaarsborrel.
“We houden als bestuur wel degelijk de vinger aan de pols, maar willen niet in de weg lopen. Alle relevante zaken die spelen worden met het bestuur besproken. Met Maureen hebben we eens in de vier of vijf weken een vergadering over de stand van zaken in het hospice. Zo blijven we goed op de hoogte van het wel en wee in onze hospice.”
Inmiddels hebben we nu een nieuw onderkomen in de Karel de Grotestraat. Was de eerste behuizing niet goed genoeg?
“Jullie (de vrijwilligers) hebben je daar wel moeten behelpen. Een eigen ruimte was er voor jullie niet en om toch in de keuken ruimte te maken voor de vrijwilligers, moest er een muur in een gastenkamer worden geplaatst. Maureen had ook maar een kleine ruimte tot haar beschikking. We waren als bestuur al lang bezig met het zoeken naar een nieuwe en wat ruimere huisvesting. Ook hier kregen we de wind in de zeilen. Een gebouw dat op dat tijdstip eigendom was van Viveste en waarin voorheen een huisartsenpraktijk was gevestigd kwam leeg. Dat hebben we kunnen betrekken – na een forse verbouwing – dankzij de Willem van Abcoude Stichting, die dit pand kocht. Zij bekostigde ook de verbouwing en verhuurt het aan ons voor een betaalbare prijs.”
Uiteraard zijn we benieuwd hoe Jaap dit nieuwe onderkomen en de sfeer daarin ervaart.
“Het is een prachtig energie neutraal gebouw met vier gastenkamers, waarvan een kamer geschikt is voor respijtzorg. Wat ik ervaar, is dat de onderlinge sfeer zeer goed is. We zijn als bestuur erg blij met ongeveer 65 vrijwilligers. Maureen is in de loop van de tijd op de loonlijst gekomen. Het werd ook wel tijd daarvoor gezien haar inzet en werkdruk. Intussen is Rebecca Tessels ook voor een aantal uren benoemd als tweede coördinator. Daar zijn we heel blij mee.”
Als we zo met je in een interessant gesprek zijn, vragen we ons af, waarom Cor en jij gaan stoppen in november a.s. jullie zijn beiden nog zo enorm enthousiast.
“In de statuten staat, dat we maximaal drie keer vier jaar mogen aanblijven. Helaas is Ben Dik ons ruim een jaar geleden ontvallen. Hij heeft veel werk verzet voor de hospice. Lena Kolff heeft het secretariaat overgenomen. Zij hoeft gelukkig nog niet te stoppen in tegenstelling tot Michette Palmen, arts ouderengeneeskunde. Michette is de vraagbaak voor onze coördinatoren.”
Mogen we weten wie Cor, Michette en jou gaan opvolgen?
“Volgens mij zijn de namen al uitgelekt. Ik ben blij, dat onze opvolgers in een goede en prettige organisatie kunnen gaan starten.
Oud ziekenhuisbestuurder Chiel Huffmeijer neemt mijn taak over, belasting consulent Harko de Vlaming wordt de nieuwe penningmeester en huisarts Adri de Heij neemt de functie van Michette over.”
Nog even terugkomend op de financiën. Zijn er veel sponsoren?
”Onze inkomsten zijn voor een deel afhankelijk van acties en sponsoren. Niet te vergeten zijn er ook de Vrienden van Hospice Duurstede. Die zijn ook heel belangrijk. Met de inkomsten kunnen we wat extra’s doen voor onze gasten én onze vrijwilligers.” In het herziene beleidsplan streven we ook naar het uitbreiden van de “Vrienden van de Hospice” naar zo'n 100 leden. (het zijn er nu ruim 60).
Wat zou jij tenslotte nog kwijt willen?
“In november moet ik terugtreden. Wel jammer, maar dan heb ik meer tijd voor andere zaken. Ik lees graag.”
Jaap we hebben je met veel plezier geïnterviewd. We hadden nog tijden over je betrokkenheid met het hospice kunnen door spreken, maar dan zou dit verslag nog vele malen langer zijn geworden.
Het ga je goed en hartelijk dank voor dit openhartige gesprek!
Loes en Jos | 
